Gisteren tegen de kids gezegd dat we vanmorgen weg zouden gaan en dat ze daarom als ze wilden heel vroeg nog even mochten plonzen! Nou dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd!!
Half acht was het toen ik Esmee en Daan naar buiten hoorde sluipen.
Ik ben er ook uitgegaan. Sentimenteel voor de laatste keer alles doen, douchen, aankleden, ontbijten en bij het zwembad zitten. Alle spullen in de auto gedaan. Wat een boel koffers en losse tasjes hebben we toch. Tas met slippers, tas met zwemgoed + handdoeken, tas met etenswaren dat niet in de koelbox hoeft, tas met zwemschoenen die we maar 1x hebben aangehad... Pfff wat een zooi! Om 10 uur verlaten we het huis. Wat erg! We hebben het er zo fijn gehad, wat een luxe. Nou ja, we weten nu wel hoe we het een volgend x gaan doen ;-)!
Dan rijden we naar Kennedy Space Center. Neil Armstrong, de eerste man op de maan, is gisteren overleden. Wie weet merken we daar nog wat van als we er zijn. Na ruim een uur zijn we er. We hebben al kaartjes dus kunnen zo doorlopen. Ook hier een tassen check. Alles weer oké en dan zijn we binnen. Niks over Neil. Bij ons zou je misschien een colondeance register zien liggen, maar hier niks. We gaan naar de Rocket Garden.
De kids vinden de kids playground veel leuker. We roepen ze toch, maar dan zien ze alweer een fontein. Ach ja, zo hebben zij het naar de zin.
Er is een verslaggever van de NOS die Amerikanen interviewt over het overleijden van Neil. Aan ons heeft ie niets zegt ie (wat nou?!) Maar dan mag ik nog wel even in zijn microfoon voor de NOS radio zeggen wat mij opviel toen ik KSC binnenkwam. Nou dat er geen vlag half stok hangt. Hij vraagt voor de vorm ook nog even wat we hier doen... En dan gaat hij weer verder met zijn koffertje en microfoon...
We maken de bustour. Doen een paar verplichte stops aan. Pascal vindt het allemaal machtig interessant. Ook al hebben we het al eens gezien. Hij bekijk om half 6 nog een film. De kids gaan weer naar het speel gedeelte en ik loop nog even naar het memorial. Dan is Pascal ook weer klaar. Het is half 7 als we het terrein verlaten.We rijden naar het holiday Inn in Melbourne. Checken in. Pas en ik bekijken even de kamer. Hmm klein als je het vergelijkt met wat we hadden. Dan weer terug naar de kids die in de auto zitten te wachten/ gamen. We rijden met de auto naar de andere kant van de weg. Het is rustig in de restaurantjes... Pas gluurt bij Bob Evans naar binnen. Er naast zit nog een Sonny BBQ. Dat ziet er ook leuk uit. Ook hier zijn maar weinig tafels bezet. We bestellen wat te eten. Ik kies voor 'gepluisd' varkensvlees, een zoete aardappel, corn on the cop en krijg er nog twee garlic broodjes bij. Ook dit is natuurlijk weer veels te veel. Pas heeft z'n bord ook zo leeg. Zijn biertje wordt gratis gerefilled. Lachuh!
Dan weer terug naar de overkant. Koffers uit de auto en naar de kamer. De mannen kijken nog even het weer bericht. Zware storm in key west en naples. KW staat blank! Ik schrijf mijn blog en ben vooral zoet met het uploaden van foto's wat in het huis niet lukte.
Nog even een citaat van Neil Armstrong:
"No dream is impossible!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten